Vorige week was Klaas Knot prominent in bijna alle kranten aanwezig. Knot is president-directeur van de Nederlandsche Bank. Hij schrijft dat het beter gaat met de economie. Dat er sprake is van een begrotingsoverschot en dat we daarom een unieke gelegenheid hebben om het beter te doen. Beter is dan om overschotten niet te besteden maar te gebruiken voor het aanleggen van een buffer om de gevolgen van een nieuwe recessie te dempen.
Zo hebben we dat toch geleerd? Dubbeltjes en kwartjes in een spaarpotje van de Boerenleenbank stoppen. Zorgdragen voor een appeltje voor de dorst en voor weerstand in slechte tijden. Wat helpt, schrijft Knot, is dat we aan het huidige uitgavenniveau gewend zijn. Dan gaat het aanleggen van die buffer als vanzelf.
Knot heeft in het kader van de onderhandelingen voor een nieuw kabinet zijn ogen gericht op de Rijksfinanciën. Maar voor de inkomsten en uitgaven van de gemeente Westland geldt hetzelfde. Westland moest ook fors bezuinigen tijdens de recessie. Een stevige buffer kan ervoor zorgen dat de effecten van bezuinigen bij een nieuwe recessie minder scherp zijn.
Al eerder schreef ik hier dat je het dak moet vernieuwen als de zon schijn en niet als het regent. Economisch gezien houden we het vooralsnog droog. Maar de verwachting is niet dat gemeenten in de komende jaren grote begrotingsoverschotten zullen laten zien. Hebben we in 2016 een begrotingsoverschot, dan wordt dat het best opzij gezet zodat we daar in magere tijden weer profijt van hebben.
In tijden dat er verkiezingen aankomen is de verleiding groot om meevallers onverkort uit te keren aan burgers. Het zou jammer als we de beheersing van de uitgaven die we ons de afgelopen jaren eigen hebben gemaakt nu opzij zouden zetten. We moeten ons blijven inspannen om de uitgaven te beheersen. Wat moet dat moet, maar wel sober en doelmatig.
Want één ding is zeker, die nieuwe crisis komt. Wie zegt van niet is een bluffer.
Peter Ouwendijk
Wethouder